تاثیر موقعیت طبقه نرم ناشی از تغییر ارتفاع بر رفتار سازه های بلند فولادی

احداث ساختمان های بلند به ویژه در شهرهای بزرگ، که با مشکل کمبود فضای لازم برای ساخت مسکن مواجه اند، مورد توجه بسیاری از دولت ها قرار گرفته است. اخیرا رویکرد جدیدی در طراحی سازه های بلند دیده می شود. سازه های بلند نوین به نحوی طراحی می شوند تا بتوانند همانند یک شهرکوچک عمودی عمل نمایند و برخی از امکانات یک شهر را به درون ساختمان بیاورند. در برخی موارد به منظور تامین نیازهای معماری و عملکردی این بناها نیاز به تغییر در مشخصات طبقه ای در میان سازه بوجود آمده است. از کارهای متداول که اخیرا در این سازه ها انجام می پذیرد، افزایش ارتفاع سازه، حذف دیوارها، حذف عناصر باربر جانبی و... می باشد. بارزترین پیامد این رویکرد در طراحی، تغییر در سختی یک یا چند طبقه می باشد. در این پژوهش به مطالعه پارامتریک اثر کاهش سختی طبقه در سازه های بلند پرداخته شده است. بطوری که با انتخاب 3 دسته سازه 20، 40 و 60 طبقه، اثر ارتفاع مورد بررسی قرار گرفته و با انتخاب مقدار کاهش سختی طبقه متفاوت(افرایش ارتفاع متفاوت در طبقه) اثر تشدید نرمی طبقه بر رفتار سازه ها، و نیز با تغییر محل طبقه نرم در طبقات مختلف اثر محل وقوع طبقه نرم بر رفتار سازه ها مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش از آنالیز های خطی و غیرخطی استفاده شده است. بررسی ها نشان می دهد با کاهش سختی یک طبقه از سازه، مقدار پارامترهای پریود سازه، شاخص تغییرمکان نسبی طبقات(دریفت)، برش پایه ساختمان، جابجایی بام و ... تغییر می کند. تاثیر کاهش سختی برمقدار تغییر پارامترهای ذکر شده به عوامل مختلفی از جمله طبقه ای که کاهش سختی در آن رخ داده، مقدار کاهش سختی، ارتفاع کل سازه و ... وابسته است. به طور کلی هرچه سازه بلندتر باشد، اثر کاهش سختی طبقه بر پارامترهای ذکر شده کمتر است. هرچه مقدار سختی بیشتر کاهش پیدا می کند، تغییرات پارامترهای ذکر شده تشدید می یابد. همچنین محل وقوع طبقه نرم تاثیر بسیار مهمی بر رفتار سازه ها دارد.